امن سازی الگوریتم مسیریابی aodv در شبکه های اقتضایی سیار با رویکرد توأم رمزنگاری و تشخیص نفوذ

مسیریابی چندگامی را می توان به عنوان یکی از اساسی ترین پروتکل های مورد نیاز برای برپایی یک شبکه اقتضایی سیار در نظر گرفت. طراحان این پروتکل ها، با فرض کانال بی سیم امن و بر مبنای همکاری کامل گره های مورد اعتماد در اجرای پروتکل های مورد نظر، تمام تلاش خود را برای ارتقای عملکرد آن ها در یافتن هرچه سریع تر بهترین مسیر بین مبدأ و مقصد ضمن نیاز به کمترین تعداد ممکن پیام های مسیریابی و استفاده از حداقل منابع شبکه معطوف داشته اند. مسیریابی در شبکه های اقتضایی سیار به سبب ذات پویا، نبود زیرساخت، وجود کانال های بی سیم، پیش فرض همکاری بین گره ها و طبیعت توزیع شده این شبکه ها مستعد آسیب پذیری های امنیتی بسیاری است. بنابراین تضمین امنیت این شبکه ها حایز اهمیت فراوان است. طی دهه ی اخیر پژوهشگران کوشیده اند نقایص امنیتی این شبکه ها را با ارائه راهکارهای گوناگون برطرف سازند. بر این اساس پژوهش های بی شماری در حیطه های مختلف انجام گرفته و یا در حال انجام است. از جمله می توان به پژوهش در زمینه های پروتکل های امن، مدیریت کلید، مدیریت اعتمادو سیستم های تشخیص نفوذ اشاره کرد. استفاده از مکانیزم های مختلف رمزنگاری نظیر رمزنگاری متقارن، امضای دیجیتال و توابع درهم در ارائه پروتکل های امن و همچنین سیستم های تشخیص نفوذ، دو رویکرد مطرح برای امن سازی این شبکه ها در ادبیات موضوع می باشند. در این پژوهش با انتخاب یکی از متداول ترین پروتکل های مسیریابی معرفی شده، یعنی پروتکل مسیریابی aodv سعی شده عملکرد امنیتی هر کدام از دو مکانیزم رمزنگاری و تشخیص نفوذ در امن سازی این پروتکل مورد بررسی قرار گیرد به طوری که مشخص شود استفاده از هر کدام از لایه های دفاعی به چه اندازه می تواند پروتکل aodv را در برابر تهدیدات مقاوم سازد. با بررسی نحوه عملکرد این دو رویکرد امنیتی در برابر تهدیدات، دو طرح برای ارتقای عملکرد آن ها پیشنهاد شد که یکی از آن ها، ارائه راهکار پروتکلی جهت ارتقای مکانیزم تولید بسته های پاسخ به مسیر میانی در یکی از نسخه های امن شده پروتکل aodv به نام پروتکل saodv و دیگری پیشنهاد مجموعه خصیصه های بهینه به منظور بهبود دقت تشخیص ناهنجاری در شبکه است. در نهایت با بررسی جامعی از معایب و مزایای این دو رویکرد در امن سازی پروتکل aodv، طرح استفاده همزمان از مکانیزم رمزنگاری و تشخیص نفوذ برای دست یابی به یک سطح امنیت قابل قبول در این پروتکل، پیشنهاد گردید.